در این مجلد از کتاب پنج سورۀ ضحی، انشراح، حجرات، لقمان و نور که بنا بر توصیه و تأکید ائمه معصومین (ع) در زندگی روزمره مسلمانان کاربرد زیادی دارند، انتخاب شده و ضمن توجه به تمام آیات سوره در قالب سیاقهای مشخصشده در تفسیر شریف المیزان، در هر سیاق به یک آیه توجه ویژه شده و موضوع آن از نظر علمای ربانی مورد بررسی قرار گرفته است.
محصولات مرتبط
محصولات مشابه
بینش و رفتار قرآنی ۴
در این مجلد از کتاب هشت سورۀ علق، مزمل، مدثر، زلزال، فجر، همزه، الرحمن و عادیات که بنا بر توصیه و تأکید ائمه معصومین (ع) در زندگی روزمره مسلمانان کاربرد زیادی دارند، انتخاب شده و ضمن توجه به تمام آیات سوره در قالب سیاقهای مشخصشده در تفسیر شریف المیزان، در هر سیاق به یک آیه توجه ویژه شده و موضوع آن از نظر علمای ربانی مورد بررسی قرار گرفته است.
تربیت و رشد اسلامی
برای روشن شدن بحث سازندگی انسان، لازم است معنای تربیت و رشد که عبارت از شکوفایی استعدادهای درونی انسان است و عوامل آن مطرح شود. استاد شهید مطهری عبادت، محبت، کار، تفکر، جهاد و... را از جمله عوامل تربیت ذکر میکنند که هرکدام در سیره معصومان هم به وضوح قابل ردیابی است.
نتیجه تربیت، رشد است که در ادامه مباحث کتاب به آن پرداخته شده و علائم رشد و بیرشدی جامعه ذکر شده که میتواند محکی برای ارزیابی وضعیت تربیتی فرد و جامعه باشد.
از شئون مسئله تربیت و رشد، مدیریت و رهبری نسل جوان است که برای شناخت نسل جوان و رفع شکاف نسلی دارای اهمیت است.
امر به معروف و نهی از منکر
عامل اصلی قیام سید الشهدا بنا بر تصریح خود ایشان «امر به معروف و نهی از منکر» است که تبیین دقیق آن در کتاب مستقلی صورت گرفته است.
با توجه به انعطافی که در روشهای امر به معروف در نظر گرفته شده است و هوشمندی و بصیرتی که در این زمینه لازم است، آنچه برای ما بسیار مهم است این است که بتوانیم براساس سیره امام حسین و سایر معصومین روش صحیحی را در مقابل معروفهای فراموششده و منکرهای ایجادشده در زمان خودمان اتخاذ کنیم. نکته مهم دیگری که در این زمنیه استاد شهید به آن میپردازند این است که شرط آمریت کسب قدرت است و تحصیل این شرط هم واجب است. لذا قبول ولایتعهدی توسط امام رضا و تشکیل کرسی درس توسط امام صادق باید در فضای کسب قدرت و برای امر به معروف تحلیل شوند.
آزادی بندگی
آزادی به معنای واقعی کلمه صرف رها شدن بی هدف نیست. آزادی واقعی، خروج از هر محدودیت و تعلقی برای رهایی و حرکت در بی نهایت است؛ در هر آزادی یک سلب است و یک ایجاب. لذا بالاترین شعار آزادی، شعار لا اله الا الله است. غایت حرکت و نهایت آزادی انسان، همان هدف زندگی، یعنی خود خداوند و توحید است که از طریق برپایی عدالت محقق است از این جهت فلسفه بعثت انبیاء نیز توحید و برپایی عدالت برای توحید است. راه رسیدن به هدف زندگی، عبودیت، صراط مستقیم و تسلیم در بندگی و اسلام است، لذا همه جن و انس برای حرکت در این راه خلق شده اند. انسان که صاحب اراده است میتواند از این راه منحرف شود، مواظبت در راه ماندن یعنی تقوا که تقوا به معنی پرهیزکاری نیست. اگر در زندگی، قوای دانی انسان برقوای عالی او تسلط پیدا کرد، این فرد از مسیر عبودیت خارج شده است، انقلاب قوای عالی بر علیه حاکمیت قوای دانی و بازگشت به مسیر عبودیت، توبه است. انسانها به نسبت حرکت در مسیر آزادی و هدف زندگی دوگونه اند یا حقیرند و یا بزرگ، انسان های بزرگ یا خواسته های بزرگشان در حیطه خود دانی است، یا دغدغه های خود عالی و انسانی دارند که اگر دردهای بزرگ انسانی و فطری داشته باشند بزرگی روح پیدا می کنند و بزرگوار می شوند.