سخن مطهر

مَرَجَ البَحرَینِ یَلتَقِیَان*بَینَهُمَا بَرزَخٌ لَا یَبغِیان*فَابِایِّ آلاءِ رَبِّکُمَا تُکُذّّبان*یَخرُخُ مِنهُمَا الؤلؤ وَ اَلمَرجَان

بنگر عالم را
که مصفا شده است
شد ملک غرق سرور
و سماء عرشه ی نور
و پیمبر مسرور
و خداوند چه نیک
ساقی و کوثر را”مرج البحرین”کرد
و ازین دریاها
“لوءلوء و مرجان”را سرور اهل بهشتش نامید
پس در این مطلع انوار کمال
عطش مهر نشانیم
و بنوشیم ازین آب حیاتی که درین دریا هست

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

3 + 2 =